به گزارش "پايگاه خبري تحليلي سلام لردگان"،‌  آقاي خبرگزاري فلان که مدعي دفاع از حقوق بشر است در اقدامي که بي سابقه هم نيست دستگيري اراذل و اوباش در شهرهاي بزرگ را «هتک حيثيت شهروندان» خواند.

آدم خنده‌اش مي‌گيرد که اين خبرگزاري با يدک کشيدن چنان اسم و رسمي جاي سيلي پليس روي صورت اراذل و اوباش را مي‌بيند، اما حرفي از زخم عميق قمه‌هاي زورگيران و گردن کلفت‌ها، روي جسم و روح مردم نمي‌زند.

راستي مگر آقايان هرانايي کجا دارند زندگي مي‌کنند؟‌ آيا خودشان يا خانواده‌شان با اين اراذل و اوباش در کوچه‌اي تاريک و خلوت درافتاده‌اند!؟ اين اراذل و اوباش محترم قمه‌گذاشته‌اند روي رگ گردن هرانايي‌ها تا يادشان بيايد مرگ از رگ گردن بهشان نزديک‌تر است؟ جاي زخم عميق قمه روي بدنشان هست؟ يا دارند در حال خوردن خامه عسل گزارش‌هاي تصويري مربوط دستگيري زورگيران را تماشا مي‌کنند؟

واقعا آدم سرگيجه مي‌گيرد از اين که به نام حقوق بشر از متجاوزان به انسان‌هاي بي‌گناه و معصوم تجليل مي‌کنند! آن هم در رسانه‌اي که اين عنوان پرشکوه را روي پيشاني‌اش نوشته است، آدم سرگيجه مي‌گيرد و دلش مي‌خواهد بالا بياورد.

شما که از همه جايتان آمار در مي‌آوريد برويد ببينيد اين اراذل چند خانواده و چند نفر را به کام بدبختي کشانده‌اند، ببينيد چند نفر زن و مرد و جوان وپير را کشته‌اند و جنازه‌شان را هم پرت کرده‌اند، بينيد به چند نفر تجاوز جنسي کرده‌اند؟ آرزوها و اميدهاي چند نفر را براي هميشه نيست و نابود کرده‌اند؟

کسي منکر ريشه‌هاي اقتصادي اجتماعي بروز و گسترش چنين اتفاق‌هاي مانند افزايش زورگيري‌ها و افزايش خشونت زورگيران و . . . نيست اما مردم که نانشان را با گوش‌هايشان نمي‌جوند، کسي هست که نداند اين جنجال‌هاي هرانايي و . . . پشتوانه‌اش ملاحظات سياسي است و صرفا با هدف تخريب سياسي منتشر مي‌شود؟

در واقع آقاي هرانا صرفا به اين خاطر که سياه نمايي کند و کار پليس را به زعم خودش به لجن بکشد، ابايي ندارد که از نام شرافتمند حقوق بشر به هر نحوي استفاده کند! من يقين دارم که در مقام قضاوت، کم‌ترين تفاوتي ميان همان اراذل و اوباش و کساني که با نام حقوق بشر و به کام متجاوزان ، دم از انسانيت مي‌زنند، قائل نيستم.

هرانا و برادرزاده‌ها و عموزاده‌هايش اگر يک‌بار و فقط يک‌بار بدون جهت‌گيري نخ‌نماي سياسي‌ و در جايگاه مردم معصوم، در معرض خطر خفت‌گيري و زورگيري‌هاي خشن و بي رحمانه اين اراذل و اوباش قرار بگيرند، آيا باز همينطور آنها را شهروند خطاب مي‌کنند؟

نه آقاي نخ‌نما! اين بريدگي‌هاي عميق روي بازوي اراذل و اوباش هم که ديگر جاي شکنجه در زندان کهريزک و اوين که نيست! خاطره  دعوا و خونريزي است،‌ دعوايي که قمه به قمه مي‌گويد برو کنار! هرانا جان! عزيز دلم! فداي ناز و کرشمه‌ت! مي‌داني «قمه» چيست؟ همان چيزي است که اگر اينجا بودي ممکن بود روزي روي خودت يا همسرت يا بچه‌هايت کشيده شود و آن رد نيم متري بريدگي روي بازوي آن فرد رذل اوباش، ممکن بود روي بازوي  تو يا خانواده‌ات باشد، کما اين که خانواده‌ خيلي‌ها از اين خاطره‌هاي تلخ دارند!

 آخر اين موجود که جاي سالم توي بدنش نيست، کجايش شبيه شهروند است که تو به خودت جرأت مي‌دهي به نام حقوق بشر شهروند خطابش کني!؟ نکند دوست داري پليس با گل و شيريني خدمت دوستان اراذل و اوباش برود و برايشان فرش قرمز پهن کند؟

حالا اين اراذل و اوباش به کنار، آنچه دل و ذهن ما را از درون مي‌پوکاند اين افه‌هاي روشنفکري و قر و فرهاي آکادميکتان است!

شما که توي جزيره‌تان نشسته‌ايد و داريد از دور عمق دريا را تصور مي‌کنيد و نسخه مي‌پيچيد، براي ما خطرناک‌تر از اين اراذل هستيد! شما که با اين ادبيات و اين موضع از قمه‌کش‌ها دفاع مي‌کنيد، فرقي با آنها نداريد،‌ پس لطفا کاسه کمچه‌تان را جمع کنيد و  ساکت شويد ديگر!

راستي  يک پيشنهاد هم برايتان دارم! شما که اين شهروندان محترم !!! را اين همه دوست داريد و دلارهايتان هم سه،‌چهار هزار تومان مي‌ارزد،‌ هزينه کنيد و ببريدشان همانجا که هستيد و بر اساس هر نوع قانوني که بيشتر دوست داريد باهاشان رفتار کنيد! ما هم دعايتان مي‌کنيم که با هم خوش و خرم باشيد؟ پاي هم پير شويد . . .

شايان ربيعي

پايان پيام/